પ્રિયમ,
આજ સવારથી જ અષાઢી માહોલ છવાયો છે. ઠંડી ઠંડી હવાની લહેર વહી રહી છે ને ઝરમર વરસાદ વરસી રહ્યો છે. મનના કોઈ ખુણે કોઈ ધૂન વાગી રહી છે.
તને યાદ છે, એ દિવસે પણ સવારથી જ આમ જ ઝરમર વરસાદ વરસી રહ્યો હતો. હું ઇચ્છતી હતી કે તું આ માહોલમાં મારી સાથે જ હોય. સવારથી તને કેટ-કેટલા ફોન કર્યા, મેસેજ કર્યા પણ એકપણ જવાબ નહીં. ન જાણે તું ક્યાં ગુમ હતો?
ને અચાનક જ, બંધ દરવાજાની પેલે પાર, તારા આગમન ની તીવ્ર અનુભૂતિ થઈ આવી.
