ઘણા સમય પહેલા માણેલી એક ગઝલ ફરી વાંચવામાં આવી. અને ફરીથી મનમાં ઝીણી સોય ચુભવાની મીઠી ટીસ ઉભરી......
કોઈક વાર એવી રચના વાંચવામાં આવે કે એનું વિશ્લેષણ, વિવેચન કે વિવરણ કરવું એ રચનાને અન્યાય કરવા જેવું લાગે. તો ઝાઝું કહ્યા વગર પ્રસ્તુત છે જયેન્દ્ર શેખડીવાળાની આ રચના.....